اثاث کشی نسبتا تموم شده و دو روزی هست که خونمون شبیه خونه شده . فکر کنم چهار شب مهدی رو زمین و من روی کاناپه خوابیدم . افطاری و سحری رو یا مامان برامون فرستاد یا چیز آماده خوردیم . یه شبم برای هر دوش پیتزا خوردیم . اینترنتمون هنوز وصل نشده و با دایل آپ میام نت . ولی سعی می کنم وبلاگل رو بخونم. تولد 30سالگیم خونه مامان برگزار شد و خیلی خوش گذشت و خندیدیم . زحمت کیک رو هم برادرم کشیده بود. شب قبلشم خواهرم اینا اومدن و شوهر خواهرم خونه رو دید.

من حق دارم جایی بنویسم که مجبور نباشم خودمو سانسور کنم. من حق دارم اگر خاطرات خصوصیم رو مینویسم و با اسم مستعار هم مینویسم وارد زندگی واقعیم نشه. با نهایت احترام به خواننده هایی که دوستشون دارم و میخونموشون. و خواننده هایی که خاموش بودن و هیچ جوری نمیتونم ازشون عذرخواهی کنم.

خودسانسوری در یك صبح جمعه دل انگیز! دسامبر 28, 2012. این چند وقت درگیر خرید سهم مغازه از شریکش شده و با هفتاد سال سن باید پول خیلی زیادی جور کنه. تازه خرج من هم هست. برای همین هم مثل اینکه دوباره شبا داره دزد میگیره.

پستها و صفحات قبلی را از پایین وبلاگ ورق بزنید. هر چیزی گفتنی نیست باید صبر کرد تا وقتاش برسد. اثبات ما - عطیه عسگری. باید خواب دید امیر شوکتی.